مرا به فنجانی چای گرم دعوت کن...
مرا دعوت کن
به فنجاني چاي...
دستانم را حلقه خواهم کرد به دور گرمای فنجانم
و خیره خوام ماند به دانه های برف..
مرا به قدری آرامش دعوت کن
و سکوت
دستانم را به دستانت دعوت کن
مرا به چند قدم روی برف مهمان کن
و صدای فشرده شدن برف زیر گامهایمان...
مرا ببر..
دستانم را بگیر و ببر
تو را به خدایت
مرا به فنجانی چای گرم دعوت کن...
+ نوشته شده در شنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت ۲ ب.ظ توسط Behtarin
|

